SOWA OPAC : Gminna Biblioteka Publiczna w Boguchwale

Książka

W koszyku

oceń

180 sekund / Jessica Park ; przełożyła Katarzyna Agnieszka Dyrek. - Poznań : Wydawnictwo Filia, 2018. - 369 stron ; 20 cm.

Autor

Park Jessica. Autor. Dyrek Katarzyna Agnieszka. Tłumaczenie

Forma i typ

Książki Proza

Odbiorca

Młodzież 14-17 lat

Przynależność kulturowa

Literatura amerykańska

Temat

Chorzy na nowotwory Dziewczęta Eksperymenty Rodzina zastępcza Studenci Stany Zjednoczone (USA)

Gatunek

Powieść

Allison Dennis przeszła przez tak wiele rodzin zastępczych, że nauczyła się do nikogo nie przyzwyczajać. Adoptowana w wieku szesnastu lat nie wierzy w trwałość związków między ludźmi, jednak na trzecim roku college’u odkrywa, że nie może się wiecznie ukrywać. Pewnego dnia Allison zostaje wplątana w jeden z uczelnianych eksperymentów. Nagle na oczach gapiów musi spędzić sto osiemdziesiąt sekund z chłopakiem, którego nigdy wcześniej nie widziała. Wynik doświadczenia zaskakuje zarówno ją, jak i Esbena Baylora, gwiazdę mediów społecznościowych. Moc eksperymentu niespodziewanie przytłacza i jednocześnie elektryzuje dwoje nieznajomych. Zachęcona przez przyjaciółkę, Allison próbuje dociec czy to, co połączyło ją z Esbenem jest prawdziwe – i czy może wreszcie uwierzyć w siebie, w innych, w miłość. [Okładka]

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Boguchwała - Wypożyczalnia dla Dorosłych

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821.111(73)-3 (1 egz.)

Filia Mogielnica - Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

Tytuł oryginału: 180 seconds.

Recenzje:

Mam niezwykle mieszane uczucia co do tej książki. Wprawdzie ostatnie kilka rozdziałów mnie wciągnęło, ale dotrzeć do nich nie było łatwo - ta historia jest po prostu nudna, bezbarwna. Ratują ją tak naprawdę dwie postacie. Poniżej recenzuję z opisem fabuły.
Zacznę od pozytywów, do których na pewno należy relacja głównej bohaterki z przyjaciółką oraz ojcem. Ta pierwsza była tak mało rozwinięta... Naprawdę szkoda, że autorka nie poświęciła więcej czasu na pokazanie tej bohaterki, (...) szczególnie że odegrała główną rolę w punkcie kulminacyjnym historii. Sceny, w których Allison i Esben próbują dotrzeć do umierającej Steffi są zdecydowanie najlepsze w całej książce, wraz z wzruszającym momentem jej śmierci, który sprawił że uroniłam kilka łez.
Drugim pozytywem jest ojciec Allison, który był momentami jedynym powodem, dla których warto było przebrnąć przez nudne rozdziały. Widać, że ta postać jest świetnie rozpisana, nie jest nudna, i działa zarówno jako "rozrywkowy" zapychacz, jak i powód do głębszych rozmyśleń bohaterki.
I na tym w zasadzie zakończyłabym wymienianie pozytywów. Cała reszta, na czele z Allison i jej ukochanym, to tragedia. Ich relacja jest przerysowana, pełna klisz i żenujących momentów. Sam Esben to chłopak wyraźnie wyidealizowany w oczach głównej bohaterki (i autorki), nie mający żadnych wad, będący po prostu tym popularnym, przystojnym, lubianym chłopakiem który wyciągnie Allison - szarą myszkę z jej depresyjnych myśli. Moment ich drugiego w zasadzie spotkania, czyli tytułowe "180 sekund", dla mnie w ogóle nie był romantyczny, a myślę że w to cełowała autorka. Allison i Esben padają sobie w ramiona po trzech minutach, po czym po dwóch następnych rozdziałach są już zakochana parą wyznająca sobie miłość? Brakowało mi tu jakiegokolwiek budowania relacji między nimi.
Kolejnym dużym problemem był natłok spraw, które autorka próbowała poruszyć. Mamy tutaj gwalt, próbę gwałtu, nowotwór, osierocenie, rodziny zastępcze, odrzuconego ojca-geja, depresję i wiele innych problemów, które autorka dosłownie "wrzucała" do książki, mając nadzieję moim zdaniem zapchać strony, bo chyba nie miała pomysłu co z tą książką zrobić. Ten sam problem mam z postaciami drugoplanowymi, które w większości znamy tylko po imieniu, takie jak Carmen czy koledzy Esbena.
Przeczytałam, a raczej przemeczyłam tą książkę. Końcowe rozdziały sprawiły, że nawet ją doceniłam. Ale czy to jest warte przebrnięcia przez te 200+ stron? Nie sądzę. Dlatego też nie polecam.